وضعیت تکامل کودکان نارس ۴ تا۱۲ماهه با سابقه بستری در بخش مراقبت های ویژه نوزادان بر اساس پرسش نامه asq

زمینه و هدف: تشخیص زودرس تاخیرروند تکاملی در کودکان پر خطرمساله ای مهم است. کودکان با یک یا چند عامل خطردر قبل یا حوالی زایمان در معرض خطر تأخیر تکامل بیشتری می باشند ویکی از عوامل خطر در این مورد بستری در بخش مراقبتهای ویژه در اوایل تولد است. هدف از این مطالعه بررسی تعیین وضعیت تکامل کودکان با تولد نارس وبا سابقه بستری در بخش مراقبت های ویژه نوزادان بود. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی، تکامل 80 کودک نارس با سابقه بستری در بخش مراقبت های ویژه نوزادان بیمارستان امام سجاد(ع) یاسوج در گروه سنی 4 ، 6 و12 ماهگی با استفاده از پرسش نامه asq مورد بررسی قرار گرفتند. در کنار پرسش نامه در فرم تکمیلی دیگری اطلاعات ضروری مطالعه ثبت شد. داده ها با استفاده از آزمون های کای دو وشاخصهای میانگین، انحراف معیار و درصد فراوانی تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: از80 مورد بستری 43 نفر نوزاد پسر، با میانگین وزنی50/445±38/1734 گرم بوده است. در حیطه برقراری ارتباط 10درصد، در حیطه حرکات درشت 30 درصد، حرکات ظریف5/27 درصد، حیطه حل مساله 8/23 و در حیطه شخصی ـ اجتماعی 8/23 درصد غیر طبیعی بودند. بین حیطه های مختلف تکامل، وزن زمان تولد، سن حاملگی و نمره آپگار ارتباط معنی داری پیدا نشد. در حیطه حرکات ظریف بین شیرخواران متولد شده از طریق زایمان طبیعی با شیرخواران متولد شده از طریق سزارین تفاوت معنی دار آماری مشاهده شد (05/0>p). نتیجه گیری: با وجود تکامل طبیعی در اکثر کودکان با سابقه تولد نارس وبستری در بخش ویژه، تعداد قابل توجهی دارای اختلال تکامل بوده و نیاز به بررسی زودرس برای جلوگیری از عوارض در آینده دارند.